Cerca |
|
|
|
Progetto
Ovidio - database
|
|
|
|
autore
|
brano
|
|
Cicerone
|
Contro Catilina, II, 2
|
|
originale
|
|
[2] Quod vero non cruentum mucronem, ut voluit, extulit, quod vivis nobis egressus est, quod ei ferrum e manibus extorsimus, quod incolumes cives, quod stantem urbem reliquit, quanto tandem illum maerore esse adflictum et profligatum putatis? Iacet ille nunc prostratus, Quirites, et se perculsum atque abiectum esse sentit et retorquet oculos profecto saepe ad hanc urbem, quam e suis faucibus ereptam esse luget; quae quidem mihi laetari videtur, quod tantam pestem evomuerit forasque proiecerit.
|
|
traduzione
|
|
2 Non ha levato in alto una spada lorda di sangue, come voleva. Se n'? andato e noi siamo vivi. Gli abbiamo strappato il ferro dalle mani. Ha lasciato incolumi i cittadini e in piedi la citt?. Vi rendete conto di come sia abbattuto, prostrato da questa delusione? Ora ? a terra vinto, Quiriti, si sente colpito e annientato e di certo volge spesso gli occhi a questa citt? che gli ? stata strappata dalle fauci e se ne dispera. Ma la citt? mi sembra lieta di aver vomitato un male cos? grande, di averlo espulso da s
|
|
|
|
tutto
il materiale presente su questo sito è a libera disposizione di tutti,
ad uso didattico e personale, non profit/no copyright --- bukowski
|
|
|